Saturday, May 20, 2006

talk - I

อาทิตย์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสคุยกับมิตรใหม่ที่ทำงานในบริษัทของคนเอเชียทำให้ได้เห็นบางแง่มุม
ของการเคารพต่อพนักงาน เค้าเล่าให้ฟังว่าในบริษัทนั้นเลี้ยงคนกันอย่างดีที่สุดให้โอกาสกับคนทุก
ระดับทุกกลุ่มและให้คุณค่ากับพนักงานแม้ว่าคนบางกลุ่มอาจเลี้ยงไปไม่คุ้มงานแล้วก็ตาม
(มีบางกรณีที่เสมียนได้ขึ้นเงินเดือนจนเงินเดือนมากกว่าผจก.เลยก็มี เสมียนบางคนพิมพ์ดีดได้แต่
ใช้คอมฯไม่ค่อยเป็นก็ยังให้อยู่ต่อ) การให้คุณค่าเหล่านี้ตั้งอยู่บนพื้นฐานความคิดที่ว่าถ้าไม่มี
พนักงานคนนั้นร่วมสร้างกันมาบริษัทก็คงไม่มีวันนี้ ดังนั้นแม้ว่าวันนี้พนักงานไม่ได้ให้คุณค่า
กับบริษัทเท่าวันเก่าๆ บริษัทก็ยังคงจะเลี้ยงดูพนักงานต่อไปเท่าที่ทำได้ เป็น loyalty ที่บริษัท
ตอบแทนให้กับคนเมื่อคนได้เคยแสดง loyalty ให้บริษัทแล้ว

เราคิดในใจไปเองว่านี่คงเป็นลักษณะพิเศษของบริษัทแบบเอเชียเพราะเคยคุยกับพี่อีกคนจาก
อีกบริษัทหนึ่งก็บอกว่าในบริษัทของพี่เค้านั้นยังมีพนักงานเก่าแก่เต็มไปหมดแต่คนพวกนั้น
ทำอะไรไม่ค่อยจะเป็นกันเลย

แต่มิตรใหม่ก็บอกด้วยว่าการให้คุณค่าเหล่านี้กำลังจะถูกเปลี่ยนเป็นแนวคิดที่ว่าจะเอาไว้เฉพาะ
ส่วนที่ดีเท่านั้นหรือไม่ก็จะให้คุณค่ากลับคืนเท่าที่คนให้กับบริษัทได้ในวันนี้โดยที่ไม่ได้สนใจ
ว่าอดีตคุณได้สร้างคุณค่าอะไรไว้ (่บริษัทให้คุณค่ากับพนักงานโดยขึ้นกับ
คุณค่าที่พนักงานให้กับบริษัทได้ในปัจจุบันเท่านั้น)

ไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือเสียใจดีที่ว่าการให้คุณค่าคนในแบบที่บริษัทตะวันออกเคยมีกำลังจะ
ต้องถูกบังคับให้ปรับเปลี่ยนไปใช้แนวคิดกำไรสูงสุด
คิดในแง่หนึ่งก็คงทำให้ประสิทธิภาพโดยรวมขององค์กรดีขึ้น แต่ก็น่าเสียดายที่ความเอื้ออาทร
แบบเก่าๆกำลังหายไป

Comments:
so i guess the best way is to retain those people and educate them so that the y survive in the changing world...

easy to say. hard to do in the competitive job market.

thanks for a great insight ja peipei :)
 
Post a Comment